مطالعه تجربیات توسعه اینشورتک (شرکت های فناوری بیمه) در کشورهای منتخب و ارائه درس آموخته‌های سیاستی
سیر تحول دیجیتال در گذشته یک فرصت و در دنیاي امروز امري الزام آور می‌باشد. در عصر حاضر توسعه و گسترش تحولات دیجیتال به موضوع اصلی سازمان ها در سراسر جهان تبدیل گشته و پیش بینی می‌شود، شرکت هایی که امکان تطبیق و همگامی با این دست تحولات را ندارند، قربانی تحولات دیجیتالی شوند. صنعت بیمه نیز ازجمله صنایع بسیار اثر پذیر از موج تحولات فناوری است.
صنعت بیمه به عنوان یکی از سه ضلع نظام تامین مالی، در این میان نقش حامی سایر نهادها را بر عهده داشته و یکی از شاخص های توسعه یافتگی کشورها محسوب می شود. در حقیقت این صنعت، بخش مالی تلقی شده که از توسعه ی اقتصاد ملی حمایت می نماید و ازاین‌رو با نقشی حیاتی در چرخه اقتصاد کشور، بر ایجاد و استحکام اقتصاد مقاومتی تأثیر قابل ملاحظه ای دارد.
با وسعت حضور روزافزون فناوری و نوآوری در صنعت بیمه و تولد اینشورتک‌ها شاهد تحولات بسیاری در عملکرد بیمه گزاران سنتی در اقتصاد های پیشرفته و نوظهور هستیم. در حقیقت، اینشورتک‌ها به واسطه اثرگذاری بر سراسر زنجیره ارزش صنعت بیمه، فرصت‌ها و چالش‌هایی را برای شرکت‌های مستقر، استارت‌آپ‌ها و سرمایه گذاران این صنعت ایجاد می‌کنند. مطابق با آخرین اطلاعات مندرج در «گزارش جهانی صنعت بیمه » ، در بازه ی 2014-2021 حجم سرمایه گذاری جهانی در اینشورتک‌ها با رشد 3400 درصدی به 10.5 میلیارد دلار که رقم قابل‌ملاحظه‌ای محسوب می شود، رسیده است. همچنین تعداد معاملات در دوره مشابه با رشد بیش از 600 درصد از 53 معامله به 379 معامله در سال 2021 دست‌یافته است. ارقام فوق نشان می‌دهد که، گسترش فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات ظرفیت‌های بالفعل و بالقوه‌ای را برای صنعت بیمه در ایران و جهان فراهم کرده است. سرعت این پیشرفت‌ها به حدی است که در طول تاریخ بشر سابقه نداشته است و امکانات روزافزونی را در اختیار قرار می‌دهد. از این رو اتخاذ به‌موقع سیاست مشوق و نه بازدارنده ما را با مسیر جهانی همسو خواهد ساخت. در این راستا، گزارش حاضر در طی سه بخش، به بررسی ادبیات نظری موضوع، بررسی تجارب جهانی موفق و ترسیم زیست بوم اینشورتک در ایران پرداخته است.
طی این گزارش ابتدا به چشم‌اندازی کلی از صنعت بیمه، سیر تحولات آن و تغییرات ایجادشده در زنجیره ارزش به‌واسطه ظهور اینشورتک‌ها پرداخته شده است. در این راستا، تعاریف اینشورتک‌ها دقیق‌تر شده و نسبت این شرکت ها با بیمه گران سنتی بر اساس آخرین دسته بندی های موجود در ادبیات نظری تبیین گردید. همچنین، با توجه به اهمیت به کارگیری فناوری‌های نوین و ایجاد تحول در صنعت بیمه برای افزایش ضریب نفوذ و سودآوری شرکت‌های بیمه گر و همچنین افزایش منافع بیمه گذاران، سازوکارهای زمینه‌ساز این تحولات و همچنین نهادهای مرتبط، مورد بررسی قرار گرفتند که ازجمله این موارد می‌توان به نقش نهادهای قانون گذار اشاره کرد.
به سبب آنکه، رشد اقتصادی و ضریب نفوذ بیمه به‌طور تنگاتنگی درهم‌تنیده است؛ در کنار رشد صنعت بیمه، نیازمند حرکت هارمونیکی از همکاری همه دستگاه های ذی‌ربط جهت ایجاد محیطی قابل زیست برای کسب و کار های نوپا خواهیم بود؛ تا افزایش انعطاف‌پذیری و شمول مالی را شاهد باشیم. ازاین‌رو، در مواجهه با اینشورتک ها می‌توان به نقش نهادهای قانون گذار و چالش های عنوان‌شده برای اینشورتک ها اشاره نمود.
با توجه به اطلاعات به‌دست‌آمده در این پژوهش از وضعیت کشورها در صنعت بیمه و در نظر گرفتن شاخص هایی ازجمله: حجم حق بیمه دریافتی، ضریب نفوذ بیمه، تعداد و تنوع بیمه نامه ها، پیشرو بودن در این صنعت، سازوکارهای تشویقی برای کمک به استارت آپ های بیمه ای و در دسترس بودن منابع در میان کشورهای جهان، دو کشور انگلستان و چین برای بررسی در فصل پیش رو انتخاب‌شده‌اند. بر اساس حجم حق بیمه، چین با احتساب 10.1 درصد و انگلستان با 5.8 درصد از سهم بازار جهانی در رتبه های دوم و چهارم جهانی قرار دارند. منطبق بر نتایج حاصل از پژوهش اخیر درمی یابیم، سازوکار تنظیم گری در دو کشور منتخب از یک‌نهاد تنظیم گر ناظر بر بازارهای مالی(بانک‌ها، مؤسسات اعتباری و مالی، بیمه) تشکیل‌شده است. تجربه انگلستان نشان می‌دهد که تغییر قانونی در جهت تسهیل مجوزدهی به شرکت‌های بیمه فناور رخ نداده است. با این‌حال انگلستان اولین کشوری بوده است که با راه اندازی هاب نوآورانه در FCA باهدف رشد و توسعه فین تک ها به‌طورکلی و ایجاد سندباکس نظارتی ذیل آن، زمینه ورود اینشورتک‌ها را نیز فراهم آورده است درحالی‌که در چین، یکی از علل رشد و توسعه اینشورتک‌ها، تغییرات قانونی شناسایی‌شده است. درواقع، در سال 2012 پیش از ظهور اینشورتک، کمیسیون تنظیم مقررات بیمه چین، قانونی را جهت پشتیبانی از توسعه بیمه‌های آنلاین طراحی نمود.
صنعت بیمه به عنوان یکی از سه ضلع نظام تامین مالی، در این میان نقش حامی سایر نهادها را بر عهده داشته و یکی از شاخص های توسعه یافتگی کشورها محسوب می شود. در حقیقت این صنعت، بخش مالی تلقی شده که از توسعه ی اقتصاد ملی حمایت می نماید و ازاین‌رو با نقشی حیاتی در چرخه اقتصاد کشور، بر ایجاد و استحکام اقتصاد مقاومتی تأثیر قابل ملاحظه ای دارد.
با وسعت حضور روزافزون فناوری و نوآوری در صنعت بیمه و تولد اینشورتک‌ها شاهد تحولات بسیاری در عملکرد بیمه گزاران سنتی در اقتصاد های پیشرفته و نوظهور هستیم. در حقیقت، اینشورتک‌ها به واسطه اثرگذاری بر سراسر زنجیره ارزش صنعت بیمه، فرصت‌ها و چالش‌هایی را برای شرکت‌های مستقر، استارت‌آپ‌ها و سرمایه گذاران این صنعت ایجاد می‌کنند. مطابق با آخرین اطلاعات مندرج در «گزارش جهانی صنعت بیمه » ، در بازه ی 2014-2021 حجم سرمایه گذاری جهانی در اینشورتک‌ها با رشد 3400 درصدی به 10.5 میلیارد دلار که رقم قابل‌ملاحظه‌ای محسوب می شود، رسیده است. همچنین تعداد معاملات در دوره مشابه با رشد بیش از 600 درصد از 53 معامله به 379 معامله در سال 2021 دست‌یافته است. ارقام فوق نشان می‌دهد که، گسترش فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات ظرفیت‌های بالفعل و بالقوه‌ای را برای صنعت بیمه در ایران و جهان فراهم کرده است. سرعت این پیشرفت‌ها به حدی است که در طول تاریخ بشر سابقه نداشته است و امکانات روزافزونی را در اختیار قرار می‌دهد. از این رو اتخاذ به‌موقع سیاست مشوق و نه بازدارنده ما را با مسیر جهانی همسو خواهد ساخت. در این راستا، گزارش حاضر در طی سه بخش، به بررسی ادبیات نظری موضوع، بررسی تجارب جهانی موفق و ترسیم زیست بوم اینشورتک در ایران پرداخته است.
طی این گزارش ابتدا به چشم‌اندازی کلی از صنعت بیمه، سیر تحولات آن و تغییرات ایجادشده در زنجیره ارزش به‌واسطه ظهور اینشورتک‌ها پرداخته شده است. در این راستا، تعاریف اینشورتک‌ها دقیق‌تر شده و نسبت این شرکت ها با بیمه گران سنتی بر اساس آخرین دسته بندی های موجود در ادبیات نظری تبیین گردید. همچنین، با توجه به اهمیت به کارگیری فناوری‌های نوین و ایجاد تحول در صنعت بیمه برای افزایش ضریب نفوذ و سودآوری شرکت‌های بیمه گر و همچنین افزایش منافع بیمه گذاران، سازوکارهای زمینه‌ساز این تحولات و همچنین نهادهای مرتبط، مورد بررسی قرار گرفتند که ازجمله این موارد می‌توان به نقش نهادهای قانون گذار اشاره کرد.
به سبب آنکه، رشد اقتصادی و ضریب نفوذ بیمه به‌طور تنگاتنگی درهم‌تنیده است؛ در کنار رشد صنعت بیمه، نیازمند حرکت هارمونیکی از همکاری همه دستگاه های ذی‌ربط جهت ایجاد محیطی قابل زیست برای کسب و کار های نوپا خواهیم بود؛ تا افزایش انعطاف‌پذیری و شمول مالی را شاهد باشیم. ازاین‌رو، در مواجهه با اینشورتک ها می‌توان به نقش نهادهای قانون گذار و چالش های عنوان‌شده برای اینشورتک ها اشاره نمود.
با توجه به اطلاعات به‌دست‌آمده در این پژوهش از وضعیت کشورها در صنعت بیمه و در نظر گرفتن شاخص هایی ازجمله: حجم حق بیمه دریافتی، ضریب نفوذ بیمه، تعداد و تنوع بیمه نامه ها، پیشرو بودن در این صنعت، سازوکارهای تشویقی برای کمک به استارت آپ های بیمه ای و در دسترس بودن منابع در میان کشورهای جهان، دو کشور انگلستان و چین برای بررسی در فصل پیش رو انتخاب‌شده‌اند. بر اساس حجم حق بیمه، چین با احتساب 10.1 درصد و انگلستان با 5.8 درصد از سهم بازار جهانی در رتبه های دوم و چهارم جهانی قرار دارند. منطبق بر نتایج حاصل از پژوهش اخیر درمی یابیم، سازوکار تنظیم گری در دو کشور منتخب از یک‌نهاد تنظیم گر ناظر بر بازارهای مالی(بانک‌ها، مؤسسات اعتباری و مالی، بیمه) تشکیل‌شده است. تجربه انگلستان نشان می‌دهد که تغییر قانونی در جهت تسهیل مجوزدهی به شرکت‌های بیمه فناور رخ نداده است. با این‌حال انگلستان اولین کشوری بوده است که با راه اندازی هاب نوآورانه در FCA باهدف رشد و توسعه فین تک ها به‌طورکلی و ایجاد سندباکس نظارتی ذیل آن، زمینه ورود اینشورتک‌ها را نیز فراهم آورده است درحالی‌که در چین، یکی از علل رشد و توسعه اینشورتک‌ها، تغییرات قانونی شناسایی‌شده است. درواقع، در سال 2012 پیش از ظهور اینشورتک، کمیسیون تنظیم مقررات بیمه چین، قانونی را جهت پشتیبانی از توسعه بیمه‌های آنلاین طراحی نمود.
چشم‌انداز کلی صنعت بیمه در انگلستان نشان می‌دهد که در حال حاضر با توجه به داده های موجود در صنعت بیمه انگلستان ، تعداد بیمه گران از سال 2014 تا 2022 با کاهش 150 تایی روبرو بوده است. این کاهش در تعداد بیمه گران نشان دهنده پتانسیل رو به رشد نقش اینشورتک‌ها در قالب فعالیت‌های واسطه گری می‌باشد. علاوه برآن می‌توان چنین گفت که بیمه گران به دنبال ادغام و تملک برای افزایش سودآوری خود هستند که خود نشان دهنده توجه بیمه گران به تغییرات پیش روی بازار می‌باشد.
بیمه گران جدید برای ورود به فضای بیمه گری با داشتن ایده های نوآورانه و با کمک ابزارهای جدید شکاف های موجود در صنعت، ازجمله جذب مشتریان اقتصاد دیجیتال و یا مشتریان مغفول مانده در صنعت بیمه که پیش‌ازاین به دلیل هزینه های گزاف به این صنعت ورود پیدا نکرده اند را پرکرده‌اند و در راستای افزایش ضریب نفوذ بیمه قدم برداشته‌اند.
در چین نیز، طبق گزارش TDI، بسیاری از استارت‌آپ ها با این واقعیت دست‌وپنجه نرم می‌کنند که بیمه گران سنتی چون PingAn و Taikang Life کانال های توزیع آفلاین خود را باقابلیت‌های دیجیتال ترکیب کرده¬اند. علاوه بر آن مقررات، طراحی محصول و اختیارات اینشورتک‌ها در حوزه توزیع را محدود کرده است. در چنین شرایطی، اینشورتک ها برای پیش افتادن از سد بیمه گران سنتی، با استفاده از رویکردهای متمایز بیمه گری و معرفی اشکال مختلفی از بیمه های جامعه‌محور یا مدل های بیمه همتا به همتا در بستر WeChat به نبال سهم بری و گسترش بازار هستند. به طور کلی در چین، توسعه سریع اینشورتک‌ها به دو صورت عمده صنعت بیمه سنتی را تحت تأثیر قرار داده است.
1. اینترنت به‌عنوان یک کانال توزیع جدید، ساختار فروش صنعت را تغییر داده است. نقش واسطه گران بیمه، بیمه‌گران را ملزم به ایجاد تغییراتی برای رسیدن به زیست بوم تجاری جدید کرده است. کاهش حق کمیسیون و حق الزحمه مدیریتی نیز کاهش قیمت محصولات بیمه و افزایش تقاضا را تسهیل کرده است.
2. رونق تجارت الکترونیک منجر به ایجاد تقاضای بازاری مفهومی و تکه‌تکه/ پراکنده برای بیمه‌شده است، علاوه بر این، قیمت‌گذاری متمایز و بیمه "بر اساس تقاضا و زمان" بر اساس ارزیابی ریسک فردی (بیمه های شخصی‌سازی‌شده)، در حال تبدیل‌شدن به تمرکز جدید صنعت بیمه‌شده است، که ازجمله آن‌ها می‌توان به بیمه خودرو مبتنی بر مصرف و مسافت اشاره کرد. در این زمینه، فناوری‌های جدیدی مانند داده‌های بزرگ و هوش مصنوعی (AI) نقش مهمی را در قیمت‌گذاری بیمه و خسارت بازی می‌کنند (Cao et al., 2020)
بنابراین می‌توان با توجه به ورود چین به فاز سوم تحول فین تک تحت عنوان فین تک 3.0 و استفاده از قابلیت های بسیار بالای نوآوری ها و همچنین معرفی مدل های جدید کسب‌وکار، فضای رقابتی تری را در صنعت بیمه چین شاهد بود که در آن بیمه گران سنتی در کنار بیمه گران جدید به دنبال افزایش ضریب نفوذ بیمه هستند.
شایان‌ذکر است، بیمه به‌عنوان یک بخش خدماتی می‌تواند نقش قابل‌توجهی در تغییر و بهبود و بهسازی شرایط اقتصادی و اجتماعی ایران ایفا کند. برای مقایسه وضعیت صنعت بیمه کشور با کل اقتصاد کشور، از شاخص ضریب نفوذ بیمه استفاده نمودیم. این شاخص بیانگر حرکت سریع تر (آهسته تر) صنعت بیمه در مقایسه با مجموعه ی اقتصاد کشور است. منطبق بر آخرین آمار منتشره، میزان ضریب نفوذ بیمه در ایران، به میزان 2.52 درصد بوده که در مقایسه با میانگین ضریب نفوذ بیمه در جهان که به میزان 7.4 درصد است، میزان ناچیزی است. به‌عبارتی‌دیگر، در ایران با چشم انداز رشد حق بیمه سرانه سالانه به میزان 20 درصد، در حدود یک‌سوم میانگین جهانی است. می‌توان بیان کرد که ضریب نفوذ بیمه در ایران، یک‌سوم میانگین جهانی است. این در حالی است که چشم‌انداز رشد حق بیمه سرانه سالانه به میزان 20 درصد است. نقطه عطف حضور اینشورتک‌ها در فضای صنعت بیمه کشور را می‌توان به سال ۱3۹5 نسبت داد؛ دوران حضور یک‌باره پلتفرم های فروش و مقایسه بیمه در کشور که به فاصله ی کوتاهی از هم سر برآوردند و تجربه ی تازه ای از خرید بیمه را پیش روی مصرف کنندگان ایرانی قراردادند. امروزه پیکره زیست‌بوم نوآوری صنعت بیمه در کشور، شاهد بازیگرانی متنوعی بوده است؛ که از تجمیع کننده‌های فروش و مقایسه تا ارائه دهندگان خدمات فناورانه به شرکت‌های بیمه را شامل می شود.
برای بلوغ بیشتر این صنعت در ایران و توسعه ای که انتظار می‌رود هم سو با روندهای جهانی انجام شود، نیاز است تا متخصصان، فعالان، بازیگران و تنظیم گران نقش مناسب خود را در این اکوسیستم پیدا کنند و با نگاه دقیق به الگوهای موفق جهانی راه را برای خلق ارزش هموار کنند. خلأهای قانون‌گذاری در بخش اینشورتک در ایران پدیده غیرقابل‌انکاری است به‌طوری‌که آیین‌نامه 92 (آیین نامه 2/92) از کل قوانین این موضوع نمایندگی می‌کند. اخیراً تلاش هایی برای همه استارت آپ ها توسط کمیسیون عالی تنظیم مقررات فضای مجازی کشور ابلاغ‌شده است، که به‌منظور ساماندهی محیط-های آزمون در کشور، رصد و پیگیری فعالیت‌های آنان و نیز پاسخگو نمودن آن‌ها برای اجرای مسئولیت های مورد انتظار است. ازاین‌رو، اینشورتک ها می‌توانند از آن بهره مند شوند.
راهکارهای ارائه‌شده در این گزارش، مشخصاً از 4 منظر تبیین شده است. توجه به رقابت ناسالم و کوچک بودن اندازه بازار، بیش‌ازپیش، انتظار رویکرد تسهیلگری را از جانب نهاد ناظر(بیمه مرکزی و دولت) به‌جای رویه تصدی‌گری حال حاضر را، پررنگ می‌نماید؛ این امر در قالب شناخت و بهبود خلأهای قانونی امکان پذیر است. یکی از راهکارهای موثر در این زمینه، تجمیع آیین‌نامه‌های بخش سنتی به‌صورت چند آیین‌نامه محوری کلان و اعطای اختیار برای تصمیم‌گیری صنعت بیمه در سطح خرد می‌باشد. علاوه بر این، در حوزه قوانین بالادستی، استفاده از ظرفیت اینشورتک‌ها و خرید خدمت از آن‌ها، بدون مداخله در مدل کسب و کار یک راهکار کلیدی محسوب می شود.
علاوه بر این، امکان اجباری کردن بیمه‌نامه هایی که بازار منطقی دارند، با ایجاد توازن میان هزینه های بالای توسعه و اندازه بازار به رشد و توسعه اینشورتک ها خواهد انجامید.. با این کار، بیمه‌های اجباری کنونی از زیرساخت‌های دولتی به صنعت بیمه منتقل خواهند شد. ازجمله این بیمه نامه ها می‌توان به بیمه حوادث ناشی از حوادث گاز( که در حال حاضر بخشی از تعرفه قبض گاز محاسبه می‌شود)، حوادث طبیعی ساختمان (که در حال حاضر به عنوان بخشی از تعرفه قبض برق محاسبه می‌شود) و صندوق بلایای طبیعی اشاره کرد. هرچند ذکر این نکته با توجه به تجربه دیگر کشورها نیز ضروری به نظر می رسد که یکپارچگی نهاد تنظیم گر در بخش مالی (بیمه و بانک) به عنوان یک راهکار بلندمدت زمینه رشد هرچه بیش تر اینشورتک ها را فراهم خواهد نمود.
همچنین، بهبود رویکرد و عملکرد شرکت‌های بیمه سنتی در ایران به‌واسطه افزایش آگاهی در خصوص نحوه عملکرد اینشورتک ها و پذیرش ایده های نوین و استفاده حداکثری از ظرفیت رویداد سه شنبه های نوآورانه بیمه مرکزی، به‌عنوان راهکارهای مورد انتظار بدنه اصلی صنعت بیمه عنوان شده است. شایان‌ذکر است، اینشورتک ها نیز خود به‌عنوان یکی از چالش‌های جدی بر سر راه توسعه خود هستند. ازاین‌رو، با بهبود زیست‌بوم حاکم بر اینشورتک ها، بستر رشد و تسری در صنعت بیمه کشور فراهم خواهد شد.
بیمه گران جدید برای ورود به فضای بیمه گری با داشتن ایده های نوآورانه و با کمک ابزارهای جدید شکاف های موجود در صنعت، ازجمله جذب مشتریان اقتصاد دیجیتال و یا مشتریان مغفول مانده در صنعت بیمه که پیش‌ازاین به دلیل هزینه های گزاف به این صنعت ورود پیدا نکرده اند را پرکرده‌اند و در راستای افزایش ضریب نفوذ بیمه قدم برداشته‌اند.
در چین نیز، طبق گزارش TDI، بسیاری از استارت‌آپ ها با این واقعیت دست‌وپنجه نرم می‌کنند که بیمه گران سنتی چون PingAn و Taikang Life کانال های توزیع آفلاین خود را باقابلیت‌های دیجیتال ترکیب کرده¬اند. علاوه بر آن مقررات، طراحی محصول و اختیارات اینشورتک‌ها در حوزه توزیع را محدود کرده است. در چنین شرایطی، اینشورتک ها برای پیش افتادن از سد بیمه گران سنتی، با استفاده از رویکردهای متمایز بیمه گری و معرفی اشکال مختلفی از بیمه های جامعه‌محور یا مدل های بیمه همتا به همتا در بستر WeChat به نبال سهم بری و گسترش بازار هستند. به طور کلی در چین، توسعه سریع اینشورتک‌ها به دو صورت عمده صنعت بیمه سنتی را تحت تأثیر قرار داده است.
1. اینترنت به‌عنوان یک کانال توزیع جدید، ساختار فروش صنعت را تغییر داده است. نقش واسطه گران بیمه، بیمه‌گران را ملزم به ایجاد تغییراتی برای رسیدن به زیست بوم تجاری جدید کرده است. کاهش حق کمیسیون و حق الزحمه مدیریتی نیز کاهش قیمت محصولات بیمه و افزایش تقاضا را تسهیل کرده است.
2. رونق تجارت الکترونیک منجر به ایجاد تقاضای بازاری مفهومی و تکه‌تکه/ پراکنده برای بیمه‌شده است، علاوه بر این، قیمت‌گذاری متمایز و بیمه "بر اساس تقاضا و زمان" بر اساس ارزیابی ریسک فردی (بیمه های شخصی‌سازی‌شده)، در حال تبدیل‌شدن به تمرکز جدید صنعت بیمه‌شده است، که ازجمله آن‌ها می‌توان به بیمه خودرو مبتنی بر مصرف و مسافت اشاره کرد. در این زمینه، فناوری‌های جدیدی مانند داده‌های بزرگ و هوش مصنوعی (AI) نقش مهمی را در قیمت‌گذاری بیمه و خسارت بازی می‌کنند (Cao et al., 2020)
بنابراین می‌توان با توجه به ورود چین به فاز سوم تحول فین تک تحت عنوان فین تک 3.0 و استفاده از قابلیت های بسیار بالای نوآوری ها و همچنین معرفی مدل های جدید کسب‌وکار، فضای رقابتی تری را در صنعت بیمه چین شاهد بود که در آن بیمه گران سنتی در کنار بیمه گران جدید به دنبال افزایش ضریب نفوذ بیمه هستند.
شایان‌ذکر است، بیمه به‌عنوان یک بخش خدماتی می‌تواند نقش قابل‌توجهی در تغییر و بهبود و بهسازی شرایط اقتصادی و اجتماعی ایران ایفا کند. برای مقایسه وضعیت صنعت بیمه کشور با کل اقتصاد کشور، از شاخص ضریب نفوذ بیمه استفاده نمودیم. این شاخص بیانگر حرکت سریع تر (آهسته تر) صنعت بیمه در مقایسه با مجموعه ی اقتصاد کشور است. منطبق بر آخرین آمار منتشره، میزان ضریب نفوذ بیمه در ایران، به میزان 2.52 درصد بوده که در مقایسه با میانگین ضریب نفوذ بیمه در جهان که به میزان 7.4 درصد است، میزان ناچیزی است. به‌عبارتی‌دیگر، در ایران با چشم انداز رشد حق بیمه سرانه سالانه به میزان 20 درصد، در حدود یک‌سوم میانگین جهانی است. می‌توان بیان کرد که ضریب نفوذ بیمه در ایران، یک‌سوم میانگین جهانی است. این در حالی است که چشم‌انداز رشد حق بیمه سرانه سالانه به میزان 20 درصد است. نقطه عطف حضور اینشورتک‌ها در فضای صنعت بیمه کشور را می‌توان به سال ۱3۹5 نسبت داد؛ دوران حضور یک‌باره پلتفرم های فروش و مقایسه بیمه در کشور که به فاصله ی کوتاهی از هم سر برآوردند و تجربه ی تازه ای از خرید بیمه را پیش روی مصرف کنندگان ایرانی قراردادند. امروزه پیکره زیست‌بوم نوآوری صنعت بیمه در کشور، شاهد بازیگرانی متنوعی بوده است؛ که از تجمیع کننده‌های فروش و مقایسه تا ارائه دهندگان خدمات فناورانه به شرکت‌های بیمه را شامل می شود.
برای بلوغ بیشتر این صنعت در ایران و توسعه ای که انتظار می‌رود هم سو با روندهای جهانی انجام شود، نیاز است تا متخصصان، فعالان، بازیگران و تنظیم گران نقش مناسب خود را در این اکوسیستم پیدا کنند و با نگاه دقیق به الگوهای موفق جهانی راه را برای خلق ارزش هموار کنند. خلأهای قانون‌گذاری در بخش اینشورتک در ایران پدیده غیرقابل‌انکاری است به‌طوری‌که آیین‌نامه 92 (آیین نامه 2/92) از کل قوانین این موضوع نمایندگی می‌کند. اخیراً تلاش هایی برای همه استارت آپ ها توسط کمیسیون عالی تنظیم مقررات فضای مجازی کشور ابلاغ‌شده است، که به‌منظور ساماندهی محیط-های آزمون در کشور، رصد و پیگیری فعالیت‌های آنان و نیز پاسخگو نمودن آن‌ها برای اجرای مسئولیت های مورد انتظار است. ازاین‌رو، اینشورتک ها می‌توانند از آن بهره مند شوند.
راهکارهای ارائه‌شده در این گزارش، مشخصاً از 4 منظر تبیین شده است. توجه به رقابت ناسالم و کوچک بودن اندازه بازار، بیش‌ازپیش، انتظار رویکرد تسهیلگری را از جانب نهاد ناظر(بیمه مرکزی و دولت) به‌جای رویه تصدی‌گری حال حاضر را، پررنگ می‌نماید؛ این امر در قالب شناخت و بهبود خلأهای قانونی امکان پذیر است. یکی از راهکارهای موثر در این زمینه، تجمیع آیین‌نامه‌های بخش سنتی به‌صورت چند آیین‌نامه محوری کلان و اعطای اختیار برای تصمیم‌گیری صنعت بیمه در سطح خرد می‌باشد. علاوه بر این، در حوزه قوانین بالادستی، استفاده از ظرفیت اینشورتک‌ها و خرید خدمت از آن‌ها، بدون مداخله در مدل کسب و کار یک راهکار کلیدی محسوب می شود.
علاوه بر این، امکان اجباری کردن بیمه‌نامه هایی که بازار منطقی دارند، با ایجاد توازن میان هزینه های بالای توسعه و اندازه بازار به رشد و توسعه اینشورتک ها خواهد انجامید.. با این کار، بیمه‌های اجباری کنونی از زیرساخت‌های دولتی به صنعت بیمه منتقل خواهند شد. ازجمله این بیمه نامه ها می‌توان به بیمه حوادث ناشی از حوادث گاز( که در حال حاضر بخشی از تعرفه قبض گاز محاسبه می‌شود)، حوادث طبیعی ساختمان (که در حال حاضر به عنوان بخشی از تعرفه قبض برق محاسبه می‌شود) و صندوق بلایای طبیعی اشاره کرد. هرچند ذکر این نکته با توجه به تجربه دیگر کشورها نیز ضروری به نظر می رسد که یکپارچگی نهاد تنظیم گر در بخش مالی (بیمه و بانک) به عنوان یک راهکار بلندمدت زمینه رشد هرچه بیش تر اینشورتک ها را فراهم خواهد نمود.
همچنین، بهبود رویکرد و عملکرد شرکت‌های بیمه سنتی در ایران به‌واسطه افزایش آگاهی در خصوص نحوه عملکرد اینشورتک ها و پذیرش ایده های نوین و استفاده حداکثری از ظرفیت رویداد سه شنبه های نوآورانه بیمه مرکزی، به‌عنوان راهکارهای مورد انتظار بدنه اصلی صنعت بیمه عنوان شده است. شایان‌ذکر است، اینشورتک ها نیز خود به‌عنوان یکی از چالش‌های جدی بر سر راه توسعه خود هستند. ازاین‌رو، با بهبود زیست‌بوم حاکم بر اینشورتک ها، بستر رشد و تسری در صنعت بیمه کشور فراهم خواهد شد.